O czym warto wiedzieć, zanim wskoczysz do wody? Jak zrobić sztuczne oddychanie? Jak postępować, kiedy widzisz niepokojącą sytuację w wodzie?
Niesienie pomocy dla wielu z nas jest tak instynktowne, że niemalże odruchowo reagujemy, kiedy ktoś potrzebuje pomocy. Szczególnie w sytuacjach wypadków, upadków i tonięć.
Niesienie pomocy osobie tonącej znacznie jednak różni się od pomagania komuś na lądzie. Wynika to z faktu, że woda sama w sobie jest dodatkowym zagrożeniem dla udzielających pomocy. Tonąca osoba zrobi wszystko by wydostać się na powierzchnię po wdech. Kiedy pomagający się zbliży do tonącego, tonący od razu z całych sił próbuje się uchwycić pomagającego i wesprzeć się na nim, by wydostać się nad powierzchnię wody. Tym samym tonący wciąga pod wodę osobę, która podpłynęłaby nieść pomoc.
Dlatego zanim wskoczysz za tonącym, pomyśl jaki element utrzymujący się na wodzie możesz wykorzystać i wrzuć go do wody.
Zacznę od początku…
PO CZYM POZNAĆ TONĄCEGO?
Przede wszystkim musimy wymazać sobie z głowy obrazy, jakie pokazują filmy, kiedy to ktoś tonie i wymachuję rękoma nad wodą i głośno wzywa pomocy. To co pokazują nam filmy, jest bardzo dalekie od prawdy, ponieważ TONIEMY PO CICHU.
TONIEMY PO CICHU
The Royal Life Saving Society UK (RLSS UK) – organizacja zajmujące się ratowaniem życia w Wielkiej Brytanii, między innymi wymienia takie elementy opisujące tonącą osobę:
- Tonący zwykle ma pozycję pionową w wodzie.
- Nie krzyczy i nie wzywa pomocy.
- Głowa jest nad wodą tylko na samym początku.
- „Skacze” po wdech nad wodę i od razu idzie pod wodę.
- Próbuje odpychać się dłońmi w dół, by unieść się nad wodę i ma głowę lekko odchyloną do tyłu.
- Znów idzie pod wodę i ramiona unosi nad głowę…
TONIEMY PO CICHU, dlatego zawsze musimy obserwować swoich podopiecznych w wodzie, nawet jak są bardzo blisko nas. W razie potrzeby nie usłyszymy ich, musimy widzieć.
JAK UDZIELIĆ POMOCY?
W pierwszej kolejności, jeśli zauważysz coś niepokojącego, poinformuj o tym ratowników i oni przejmą pałeczkę. Być może poproszą cię o pomoc w akcji, ale główne udzielanie pomocy spocznie na ratownikach.
Jeśli nie ma ratowników na kąpielisku i sytuacja jest poważna, od razu dzwoń po pomoc:
112 – numer alarmowy
984 – Pogotowie Rzeczne
985 – Ratownictwo Morskie i Górskie
997 – Policja
998 – Straż Pożarna
999 – Pogotowie Ratunkowe
Jeśli decydujesz się na udzielenie pomocy, pamiętaj też o swoim bezpieczeństwie. The Royal Life Saving Society UK (RLSS UK) rekomenduje zaalarmowanie ludzi wokół o zaistniałej sytuacji i udzielanie pomoc w następujących krokach:
UDZIELANIE POMOCY Z BRZEGU
1. KRZYKNIJ I DAJ SYGNAŁY
- Możliwe tylko wtedy, jeśli osoba potrzebująca pomocy jest w stanie samodzielnie dostać się w bezpieczne miejsca.
- Uspokajasz osobę i podpowiadasz co ma robić, by wyjść z podbramkowej sytuacji.
- Dawaj jasne instrukcje co ma robić, takie jak odwróć się na plecy, kop nogami, spokojnie oddech, dopłyń do brzegu.
- Używaj rąk do przedstawienia tego, co mówisz, bo osoba potrzebująca pomocy może cię dobrze nie słyszeć.
2. SIĘGNIJ I PODAJ PRZEDMIOT
- To bardzo efektywny sposób pomagania osobie w wodzie, możliwy tylko wtedy, kiedy potrzebujący nie jest daleko od brzegu.
- Obniż się lub połóż na brzegu, zapobiega to wciągnięcie cię do wody przez osobę której pomagasz.
- Trzymając w ręku jakiś pływający przedmiot taki jak makaron gąbkowy, sięgasz w kierunku osoby potrzebującej pomocy.
- Poinstruuj potrzebującego pomocy, by się złapała przedmiotu.
- Pociągnij potrzebującego w kierunku brzegu.
3. RZUCANIE PŁYWAJĄCYCH PRZEDMIOTÓW
- Ten sposób dobry jest w sytuacji, kiedy podanie przedmiotu nie jest możliwe, bo dystans do potrzebującego jest za duży.
- Dobrze jest użyć czegoś na linie, ponieważ umożliwi to przyciągnięcie osoby do brzegu i dlatego ratownicy mają sprzęt ratunkowy przyczepiony lin i taśm.
- To może to być koło ratunkowe lub rzutka, które być może są w pobliżu. Bojka pływacka; twoja lub kogoś, kto nie używa.
- Jeśli nie ma w pobliżu żadnego sprzętu ratunkowego, to można użyć takich rzeczy jak: makarony piankowe, deski do pływania, różne dmuchane koła i materace, zakręcone butelki plastikowe po napoju… wszystko, co pływa.
UDZIELANIE POMOCY Z WODY
- Zanim wejdziesz do wody na tyle, o ile to dla ciebie możliwe upewnij się, czy pozostaniesz bezpieczny w wodzie.
- Jeśli decydujesz się na wejście do wody, by komuś pomóc, warto zabrać ze sobą jakiś przedmiot, by podać go potrzebującemu.
- Poinstruuj potrzebującą osobę „złap bojkę” i podciągnij ją w bezpieczne miejsce.
- W ten sposób unikniesz wciągania cię pod wodę przez tonącą osobę.
SZTUCZNE ODDYCHANIE
Według The Royal Life Saving Society UK (RLSS UK) sztuczne oddychanie przeprowadzamy w następujących krokach:
1. Sprawdź, czy potrzebujący jest przytomny, czy reaguje na pytania.
2. Jeśli nie jest przytomny, ułóż potrzebującego na plecach i udrożnij drogi oddechowe, odchylając głowę do tyłu i lekko podtrzymując brodę.
3. Utrzymując tę pozycję, sprawdź czy oddycha. Przyjrzyj się klatce piersiowej czy się rusza. Sprawdź, czy słyszysz oddech i czy czujesz podmuch wydechu. Oddech z elementami chrapania, nie jest poprawnym oddechem i trzeba przejść do sztucznego oddychania. Jeśli nie jesteś pewien czy oddech jest poprawny, RLSS poleca przejść od razu do sztucznego oddychania.
4. JEŚLI POTRZEBUJĄCY NIE ODDYCHA, OD RAZU DZWOŃ PO AMBULANS LUB POPROŚ KOGOŚ O TO.
Numer telefonu: 999 lub 112. Jeśli w okolicy jest defibrylator i jest ktoś, kto może go przynieść, to poproś o to.
5. ZACZNIJ SZTUCZNE ODDYCHANIE
JAK PRZEPROWADZIĆ UCISKI?
→ Uklęknij bokiem do potrzebującego.
→ Ułóż swoje dłonie na mostku klatki piersiowej potrzebującego.
→ Swoje ramiona przenieś nad klatkę piersiową potrzebującego.
→ Utrzymuj swoje łokcie cały czas proste.
→ Uciski rób na głębokość około 5-6 cm i cały czas utrzymuj swoje dłonie na klatce piersiowej potrzebującego.
→ Po każdym ucisku pozwól, by klatka piersiowa potrzebującego się uniosła.
→ Uciski rób w rytmie 100-120 na minutę, czyli max. 2 uciski na sekundę.
→ Pojedynczy ucisk i poluzowanie powinno zająć tyle samo czasu.
→ Pomagając małemu dziecku, używaj jednej ręki, a bobasowi dwóch palców jednej dłoni.
JAK PRZEPROWADZIĆ ODDYCHANIE?
→ Udrożnij drogi oddechowe, odchylając głowę potrzebującego lekko w tył i podtrzymując jego brodę.
→ Palcami przyszczypnij nos potrzebującego, by zatkać otwory nosowe.
→ Otwórz buzię potrzebującego, jeśli nie jest otwarta.
→ Swoimi ustami otocz usta potrzebującego, cały czas trzymając zamknięty nos potrzebującego.
→ Dmuchnij powietrze przez około 1 sekundę i obserwuj, by klatka piersiowa potrzebującego się ruszyła.
→ Odsuń się od ust potrzebującego, by nastąpił wydech.
→ Weź drugi wdech i znów dmuchnij w usta potrzebującego.
→ Pomagając bobasowi i małemu dziecku, nie zatykaj nosa, lecz swoim ustami obejmij nos i usta dziecka.
PAMIĘTAJ, BY JAK NAJSZYBCIEJ KONTYNUOWAĆ UCISKI.
ILE UCISKÓW NA ILE ODDECHÓW?
Według RLSS UK
DZIECI → 5/30/2/30/2/30….
U dzieci bez względu czy sztuczne oddychanie jest potrzebne w związku z wypadkiem w wodzie lub na lądzie, zawsze zaczynasz od 5 wdechów, potem 30 uciśnięć, a następnie 2 wdechy 30 uciśnięć i kontynuujesz: 2/30/2/30.
DOROLIŚLI - WODA → 5/30/2/30/2/30….
U dorosłych, jeśli sztuczne oddychanie jest potrzebne w związku z wypadkiem w wodzie, zaczynasz od 5 wdechów, potem 30 uciśnięć, a następnie 2 wdechy 30 uciśnięć i kontynuujesz: 2/30/2/30. Wynika to z tego, że wodne wypadki są zwykle związane z brakiem tlenu i oddechu.
DOROLIŚLI - LĄD → 30/2/30/2/30….
U dorosłych, jeśli sztuczne oddychanie jest potrzebne w związku z wypadkiem w lądzie, zaczynasz od 30 uciśnięć, a następnie 2 wdechy i kontynuujesz: 2/30/2/30. Wynika to z tego, że lądowe wypadki są zwykle związane z akcją serca.
Edukacji o udzielaniu pierwszej pomocy nigdy za wiele. W odświeżanie swoich informacji też warto zainwestować swój czas. Jakby nie było, nasza wiedza może komuś uratować życie lub zapobiec niebezpiecznym sytuacjom.
